❁بوی عود و عطر گلاب❁
دین و شادی
❁بوی عود و عطر گلاب❁
دین و شادیدرباره من
***نبود چنگ و رباب و نبید و عود که بود***
***گل وجود من آغشته گلاب و نبید***
(حافظ)
ادامه...
اربعین
امام حسن عسکری(ع) فرمودند:
نشانه‌های مؤمن پنج چیز است:
1-پنجاه رکعت نمازدر شبانه روز
(نمازهای یومیه و نمازهای نافله)
2-زیارت اربعین
3-انگشتر به دست راست کردن
4-جبین را در سجده بر خاک گذاردن
5-بسم‌الله الرّحمن الرّحیم را در نماز بلند گفتن
سلوک
این طرف مشتی صدف، آنجا کمی گل ریخته
موج، ماهی های عاشق را به ساحل ریخته
بعد از این در جام ما تصویر ابرتیره ای ست
بعد از این در جام دریا ماه کامل ریخته
هرچه دام افکندم آهوها گریزان تر شدند
حال، صدها دام دیگر در مقابل ریخته
هیچ راهی جز به دام افتادن صیّاد نیست
هرکجا پا می گذارم دامنی دل ریخته
زاهدی با کوزه ای خالی ز دریا بازگشت
گفت: خون عاشقان منزل به منزل ریخته
"فاضل نظری"
یا موسی بن جعفر(ع)
ولادت امام موسی کاظم(ع) بر شما مبارک
امام موسی کاظم(ع) در روز20 ذیحجّة، سال 128 هجری قمری،
در"ابواء" بین مکه و مدینه به دنیا آمدند.
پدر بزرگوارشان امام جعفر صادق(ع) و مادر گرامیشان حضرت
حمیدة المصفاة(س) می باشند.
امام موسی کاظم(ع) فرمودند:
هرکه می خواهد قوی ترین مردم باشد، بر خدا توکّل نماید.
اعمال دحوالارض
*روزه: یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه
ممتاز است، در روایتی روزه اش مثل روزه هفتاد سال است و
در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است، هر که این روز را روزه بدارد
و شبش را به عبادت به سر آورد برای او عبادت صد سال نوشته شود،
از برای روزه دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است
استغفار کند، این روزی است که رحمت خدا در آن
منتشر شده، از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا
در این روز اجر بسیاری است.
* نماز: نمازی که در کتب شیعه روایت شده است،
آن دو رکعت است،
در وقت چاشت در هر رکعت بعد از «حمد»،
پنج مرتبه سورۀ «والشّمس»
بخواند و بعد از سلام نماز بخواند:
«لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»
پس دعا کند و بخواند :
«یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ
أَجِبْ دَعْوَتِی
یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی
وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی
وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ»
*دعا: خواندن دعایی که در کتاب مفاتیح الجنان آمده است.
«دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که
خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید،
از این روز، بخش‌هایی از کره زمین (که سراسر از آب بود)
شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم
خشکی‌های امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد،
مکان «کعبه» شریف و «بیت الله الحرام» بود.
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن
چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده‌اند، منظور از «دحوالارض»
(گسترده شدن زمین)
این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل
از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها،
به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب
سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند.
از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها
یا شیب‌های تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها باران‌های سیلابی
مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند،
اندک اندک زمین‌هایِ مسطح و قابل استفاده
برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد، مجموع
این گسترده شدن، «دحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.
کوچه های خراسان
چشمه های خروشان تو را می شناسند
موج های پریشان تو را می شناسند
پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی
ریگ های بیابان تو را می شناسند
نام تو رخصت رویش است و طراوت
زین سبب برگ و باران تو را می شناسند
از نشابور بر موجی از "لا"* گذشتی
ای که امواج طوفان تو را می شناسند
اینک ای خوب، فصل غریبی سرآمد
چون تمام غریبان تورا می شناسند
کاش من هم عبور تو را دیده بودم
کوچه های خراسان تو را می شناسند
" قیصر امین پور"
*ستارۀ متن: کلمۀ "لا"؛ اشاره به حدیث سلسلة الذهب دارد که امام هنگام عبور از نیشابور فرمودند.
حدیث سلسلة الذهب:
کَلِمَةُ لا اَلهَ اِلّا اللهُ حِصنی، فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی
کلمۀ "لا اله الۀا الله" دژ من است،
پس هرکس وارد آن شود از عذاب من در امان خواهد بود.
